Rustdag in Burgos

28 mei
Na een heerlijke nachtrust, geen herrie van de vrachtwagens vanwege de dubbele ramen met luiken. We hebben zelf ons ontbijt gemaakt in de keuken van ‘El Pàjaro’. De wandelaars waren al voor zevenen de deur uit. We moesten eerst 20 km langs die drukke NA 120 met nog 5 km helling van 3 tot 7%. Omdat het zaterdag was, was het relatief rustig. Op de top ‘Puerto la Pedraja’ 1150 meter hoog moest er een foto gemaakt worden met de vrachtwagens op de achtergrond. Naar beneden gaan is trouwens ook spannend. Je gaat hele stukken tegen de 50 km per uur. Dat is opletten geblazen om eventuele kuilen en ander ongemak te ontwijken. Maar het lukte. Als eindpunt hadden we Burgos gesteld en zouden er ook een rustdag nemen. Toen we de stad binnen reden zagen we dat er festifiteiten waren en daardom was er in de herberg voor ons geen plaats. Wel in Villagonzalo 4 kilometer verder. En wat is nou 4 km?!Nou deze kilometers waren zwaar: een klim van 6-7%. Ga d’r maar aanstaan! Maar we hadden onderdak in ‘ Las Tinagas’. Eerst even opknappen en weer terug, zonder bagage, naar Burgos want die stad wilden we zien. Toen we op een terrasje zaten te genieten van een Spaanse witte wijn belde Joke, die ook in Burgos onderdak zocht, maar alles was vol vanwege de feesten. Of er bij ‘ons’ nog plaats was. Dus we belden en ze konden ook komen. Voor hun was de klim extra zwaar om dat ze er al 65 km op hadden zitten en voor ons was het de tweede keer die dag.’s Avonds heerlijk gegeten in Villagonzola boven de plaatselijke kroeg. Daar hebben we eerst de eerste helft van Barcelona-Manchester United gezien. De meeste doelpunten hebben we alleen horen scoren. Die Spanjaarden gingen helemaal los.

29 mei
Naar Burgos,dit keer met de taxi! De kathedraal bezocht. Wat is die prachtig en geweldig mooi. We hebben ook nog een gedeelte van de dienst bijgewoond. In een stampvolle kerk gedeelte. Die middag barstte een zwaar onweer los en de regen kletterde op de straten en spoelde zo als beken alles schoon. Je zag echt niemand meer, iedereen was naar binnen gevlucht de kroeg in, wij dus ook.
Echt uitgerust waren we niet maar moe en voldaan gingen we met de taxi weer terug. Maandag weer een fiestdag.

30 mei
Villagonzalo – Frómista
Een dag waar niet zoveel over te vertellen is. We fietsten wel over lekker stille wegen. Soms stukken vlak maar ook weer op en af. Er stond wel wind maar meestal in de rug. De Camino komt hier steeds nadrukkelijker in beeld. Grote borden met daarop de afstand tot Santiago, borden waarop de Camino staat afgedrukt met de bijzondere plaatsen daarop aangegeven. Ook zien we nu hele rijen met de échte Camino gangers: wandelaars met rugzak en stok! In Frómista logeren we nu in Hostel ‘Camino de Santiago’.
We zitten nu in de plaatselijke bibliotheek op de PC. Op de vorige adressen was geen internet, daarom duurde het wat langer eer dat je iets van ons hoorde.
Nog even een sportberich: Herman fietst nu in de GROENE trui. De Bolletjes trui heeft hij ook al en ik heb vandaag de rode trui aangetrokken die van de strijdlustigste renner!
Zo dat was het weer, heel veel groeten van ons en Hasta Luego

Dank voor de (enkele) reacties.
Speciaal dank aan onze trouwste supporter Marianne