Ontmoetingen

27 mei naar Villafranca
Toen we ’s morgens naar buiten keken was het erg bewolkt, we zaten eigenlijk in de wolken. Het was mistig en nat. Herman stapte op de fiets met blote benen maar ik begon toch wel met de warme beenstukken aan. Regen was het niet, veeleer de mist die viel en het was koud. Maar klimmen maakt je warm. Toch bleef het de hele dag bewolkt en fris. Joke en Dick haalden we in en zij bleven in Tosantos overnachten in een Refugio. Er waren geen bedden en dekens, dus slapen op een dun matje onder je eigen spullen. Wij hebben geen slaapzak dus we fietsten door. Over een lange,lange weg de heuvel over. Soms stukken van 10% steigen! In Villafranca vonden we onderdak, in een casa Rural ‘El Pàjaro’. Vlak langs de drukke NA 120 waar heel veel grote vrachtwagens over gaan/denderen. Het huis waar we sliepen stond in een bocht waar al die grote jongens op af stormden, gelukkig hielden ze de bocht. . . .
Er sliepen ook wandelaars: twee broers uit Boxtel, echte Brabanders, een Fries en met hun liep ook Thea uit Den Haag. Ze sliepen met z’n viertjes op zolder. Samen met hen en nog twee Engelsen hebben we in de bar wat biertjes gedronken en om acht uur werd het pelgrimsmenu geserveerd. Voor slecht 10 euro: Voorgerecht: salade, hoofdgerecht: forel en als toetje caramelvla en bij dat alles een heerlijke fles wijn. Het was erg gezellig. We hoorden mooie verhalen van hun ervaringen en motieven van het onderweg zijn. De broers en Fries waren vanuit Nederland vertrokken, eind maart. Thea vanuit St. Jean Pied de Port. Prestatie hoor. Maar zij keken ook tegen ons fietsers op. Met al die bagage de bergen over vonden ze heel knap. Ik heb nog nooit zo lekker geslapen op zo’n relatief gevaarlijke plaats.