Met de wind mee

Beste mensen,
Vanuit een zonnig, maar wel koud Cambrai kan ik op de kamer van Le Clos St. Jacques op internet. Eerst het verslag van 2 mei:Maandag 2 mei
Van Mechelen naar Deux Acres 88.66 km. Het gaat ons voor de wind.
Ook op de derde dag hebben we de wind mee! Het fietsen gaat vanzelf. We fietsten vanuit Mechelen. We stapten pas rond negen uur op de fiets. Na een heelijk ontbijt samen met onze gastheer en –vrouw. We werden uitgezwaaid door Norbert en Annie Verbauwen-van Vlaenderen. Het was een goed adres met goede bedden in een rustige ruime kamer. Dus we hebben lekker geslapen, nou ik meer dan maar Herman, hij had last van mij (snurken). Norbert had ons een altenatieve route beschreven. Deze ging door het stadspark en het was er lekker rustig. Toen we eruit kwamen merkten pas hoe druk de weg was waar we anders langs hadden gereden. Weer zoiets, meedenken en zorgen voor je gasten! Het fietspad waarover we fietsen, toen we eindelijk het drukke verkeer achter ons lieten, was aangelegd op een niet meer gebruikte spoolijn. Dus kaarsrecht! De route was genoemd daar de laatste machinist die tot 1978 de lijn had gereden: Leireken. Er is in de streek ook een voorliefde voor de pelgrims want in Opdijk is een monument opgericht met daarop hoeveel kilometer het nog is naar Santiago voor de wandelaars: 2000 km liefst! Er stonden ook veel bankjes. Keurig onderhouden! In Aalst even van de route gegaan, via de Kappelekensbaan(Louis Paul Boon, voor de kenners) om de stad te bekijken. Weer zo’n mooi plein met een mooi Schepenhuis, stadhuis, en op de Belfort het oudste mechanische carillon van de Nederlanden. Midden op het plein staat een standbeeld van Dirk Martens en wie is dat? Hij was de eerste boekdrukker van België! In de Sint Martinuskerk heb ik een stempel gehaald en we gingen de route weer op zoeken. We denderden weer langs de rivier de “Dender”, met wind mee. We kregen gezelschap van een 72 jarige wielrenner, die honderuit vertelde, wat niet altijd te verstaan was. Hij heette bovendien Herman, dus ik reed met twee Hermannen door Vlaanderen.
Via Ninove, links op de berg, naar Geeraardsbergen. We zijn maar niet naar de muur gegaan, het was er zóóóó stijl. Wel hebben we beneden een lekker pintje gedronken. Daarna op weg naar Deux Acres waar we konden overnachten. De gastvrouw heet Lieve en ontving ons hartelijk met twee luid blaffende honden, chauchau’s. Ze deden ons niks hoor. We konder er ook eten en dat was maar goed ook want er was helemaal niets in de buurt. Lieve heeft lekker gekookt en we hebben heftig en fel gesproken over Belgie; de taalstrijd, de regering en vooral het koningshuis. Het was bijna 10 uur toen we pas de ‘ koets’ in kropen.
Riet en Herman