Aanvulling 2 - Langs oude steden

14-05-2009
Van Bardolino, aan het Gardameer, naar Montagnana, een oude stad die door een dikke muur met impossante poorten wordt omgeven. Motagnana is bekend om de gerookte ham. Eigenlijk was het een saaie etappe. Weinig schaduw maar met veel cana’s, Italiaans voor honden!!!
Daarna richting Ferrara; We zien heel leuke stadjes op de Povlakte.
Het was wel moeilijk om in Ferrara een slaapadres te vinden. Uiteindelijk lukte het in een Albergo San Paolo, voor 70 euro! De fietsen mochten wel door de gang, met rode loper, op een binnenplaatsje gezet worden. Dat is toch wel veiliger dan ze buiten tegen de pui te zetten!!
We hebben nu in totaal 1602 km gefietst in 100 uur en 41 minuten! d.d. 15 mei 2009
De kamer was prima, douche een beetje raar ingedeeld, maar ..... er was een föhn en dat kwam goed uit want de andere morgen was mijn fietsbroek niet droog. De föhn werd een droger.
Farrara is een stad met veel geschiedenis van rijke koopmannen die bloei brachten. Dat is nog te zien aan de grote gebouwen, kerken en paleizen. Het is de week voor de grote Pallio en de jeugd laat zien hoe een vaandelzwaaiparade met muziek er uit ziet. Onder het strakke ritme van de fanatiek geslagen trommels en de schetterende trompetten gaat het in een razend tempo achter elkaar door. Mooi avond vertier voor de jeugd en dus geen rottigheid en voor ons een mooie uitvoering, gratis ook nog.

17-05-09
Van Ferrara naar Ravenna. De Povlakte wordt kaler en stiller, met veel leegstaande boerderijen en gigantisch grote velden met o.a. erwten. Het gaf een verlaten indruk. Ook nu weer geen schaduwplekje om even te lunchen. Uiteindelijk bij een schuur op het laadperron ons broodje gegeten. Beetje griezelig allemaal.
We vinden een erg leuk pension aan het begin van de stad Ravenna. Het heet „Il Glicine“ bij Mirella Babini aan de Via Caduti nei Lager.Heel apart. Ravenna weer zo’n prachtige stad waar het gezellig is om op een terrasje een wijntje te drinken. Wel duur maar je krijgt ook wat, (zie foto) het lijkt wel een maaltijd.
De andere dag zijn we wat later vertrokken richting de Apenijnen. Het wordt wel erg warm en vanaf Cesena wordt het serieus klimmen. We moeten dan ook regelmatig even rusten terwijl we genieten van een sterk bakkie Americano in de plaatselijke „Bar“ waar de oude mannekes aan de limonda zitten. We hebben geen gebrek aan belangstelling zeker als ze horen waar we vandaan komen. Helemaal op de bicyclette!!!! Een klein oud, ongeschoren manneke, met wielrenpetje, komt ons vertellen dat hij een Campione is geweest en trots gaat hij op de foto met zijn even oude fiets.
We fietsen door grote wijngaarden op de hellingen, heel anders dan langs de Rijn. Hier schijnt de zon onbarmhartig en we moeten ons ook goed insmeren om niet te verbranden.
In San Piero in Bagno, vinden we na even zoeken een oud hotel „Del Ponte“, Het ligt slaperig in een smal straatje net voor een oude brug over een droge rivierbedding. De kamer is prima en oma kookte heerlijk in een super ouderwetse keuken, eentje met een echte schouw en open vuur. De kamer was goedkoop: 42 euro, het eten was duur, maar wel lekker. Alleen konden we er niet ontbijten en de andere dag stonden we om acht uur met de Italianen onze croissant met sterke koffie te eten in de Bar.
Ook weer een belevenis.