We zijn weer thuis

Weer terug in Noordwijk

TERUG REIS IN RUIM 26 UUR.
Woensdagavond, 3 juni, stapten we op Stazione Termini te Rome, in de city night express naar München. ’t Was wel even slikken: “Moeten we hier 12 uur in verblijven?!” Het was een coupé met aan iedere kant drie bedden. De bovenste twee waren voor ons. In het gangpad in het midden kon je elkaar maar nauwelijks passeren. Eerst de bagage maar boven in het rek gelegd.Ondertussen kwamen de medepassagiers binnen, een Italiaanse man en drie grote Duitse kerels. Zij begonnen driftig de lakens uit te leggen op het bed. Maar het was pas 19.00 uur! Zo vroeg al naar bed?, vroeg ik aan de Duitse man. Hij haalde de schouders op zo van het kan toch niet anders. Natuurlijk wel en ik stelde voor om het middelste bed als rugleuning in te stellen zodat we allemaal konden zitten tot we wilden gaan slapen. De Duitser vond het een ‘soeper’ idee en voordat de trein om 19.10 uur vertrok vanuit Rome zaten we gezellig te kletsen. Rond 23.00 werden de bedden opgemaakt en gingen we horizontaal. Nou van slapen komt niet veel in een rijdende trein. Dus toen we om 06.25 uur in München aankwamen hadden we maar enkele korte hazenslaapjes gedaan. Na drie uur wachten konden we eindelijk vertrekken voor de volgende etappe naar Stuttgart. Goede ruime trein met veel plaats voor de fietsen. In Stuttgart hadden we maar 9 minuten voor het overstappen. Zou het lukken? Gelukkig heeft Stuttgart een kopstation dus we konden fietsen naar enkele perrons verder. We haalden het ruimschoots. Een eindeloos lijkende tocht volgde.... Via Frankfurt weer naar de Rijn. We kwamen langs de plaatsen en de wegen die we op de heenreis hadden gedaan. Koblenz, Bingen, Loreley, Sankt Goar, Andernach, Remagen. Naar Bonn, Keulen, Düsseldorf, Duisburg, Münster, Rheinen.
Bij Rheinen pas gingen we de grens over bij Hengelo. Wat een reis, kon het niet korter, vroeg ik aan de conducteur. Volgens hem niet omdat we onze fietsen niet in iedere trein en zeker niet in de supersnelle, mee kunnen nemen. We waren donderdag om 22.17 pas in Noordwijk aan. Ruim 26 uur onderweg vanuit Rome, pffft. Michiel had het huis versierd met balonnen met de tekst: Welkom thuis en ook een kaart aangeplakt met “Welkom Thuis”. Binnen hingen de vlaggetjes. Het was een ‘warm’ thuis komen.Miranda was er ook en we konden heerlijk vertellen. Moe maar heel voldaan doken we ons eigen bed weer in en we sliepen al snel als rozen!

TERUGBLIK.
Onze reis was ten einde. Na ons vertrek op 25 april en aankomst in Rome op 24 mei, hadden we 2159 km gefietst. Totale fietstijd: 134 uur en 24 minuten. Met vijf ‘rustdagen’. Het was een fantistische reis. Soms wel zwaar maar de conditie was goed zodat je weer snel herstelt van een pittige klim. We hebben veel gezien, meegemaakt en ook veel leuke mensen ontmoet en gesproken. De overnachtingen waren over het algemeen op leuke plaatsen. Veel bij partikulieren, “Zimmer mit Frühstück”, of in kleine hotelletjes. Het vinden van zo’n adres iedere avond is best wel spannend, zo van: moeten we lang zoeken naar een geschikt adres en waar komen we vanavond terecht. Ook dat viel allemaal reuze mee. De bedden waren prima en we stapten meestal tussen acht en half negen, na het ontbijt, uitgeslapen op de fiets.
DE AANKOMST IN ROME.
En dan kom je aan in Rome op zondag 24 mei om 11.17 uur. Het was erg druk. Lange rijen voor de ingang van de Sint Pieter. Om twaalf uur sprak de Paus een woordje en zegende hij de mensen op het plein. Alles was opgenomen omdat hij in Casto Gandolfo, zijn buitenverblijf was. We zaten nog even op een stoepje om te bespreken hoe we verder zouden gaan naar een verblijfplaats, toen we vier andere Romegangers ontmoeten die we onderweg ook al hadden gezien. Zij waren zaterdag al aangekomen en waren net naar de Mis in de Friezenkerk geweest. Een leuke ontmoeting en samen zijn we gaan eten om de reis af te sluiten en adres gegevens uit te wisselen.

STAD ROME.
Ja, en toen hadden we nog tien dagen voor Rome! Geen probleem, je kunt er zoveel zien en beleven. Het Colosseum, het Forum Romanum, de Trevi fontein, Spaanse trappen, Piazza Navone, Piazza del Popolo, wel duizend kerken(denk in) en natuurlijk de Sint Pieter en het Vaticaans museum met als hoogtepunt de Sixtijnse kapel.
Er waren ook diverse grote evenementen. De finale van de Champions leage,Barcelona-Manchester United, het slot van de Giro d’Italia en op 2 juni de viering van de Republiek. Festiviteiten met heel veel mensen op de been. De fans van Barcelona en Manchester United hebben zich, voor zover ik weet, netjes gedragen. Rome was vanaf dinsdag 17.00 uur ‘droog gelegd’. In de supermarkten mocht geen alcohol worden verkocht. Of dat heeft geholpen???
We hebben er niet gefietst, te gevaarlijk. Rome is er niet zo voor geschikt. Dus alles met het openbaar vervoer. Ook een belevenis op zich. Overvolle bussen en metrotreinen waar zakkenrollers veelvuldig hun slag slaan. Gelukkig is alles bij ons goed gegaan.
Het weer was ook prima. Soms wel heel erg warm, er was een soort hitte golf met temperaturen van 34-35 graden. Het asfalt was zacht in de brandende zon....

Maar onze ontzettend grote dank gaat uit naar de MSC congregatie waar we 10 dagen mochten logeren en ook heerlijk eten op het generaalaat. We hebben één grote warme deken om ons heen gevoeld van deze geweldige gastvrijheid. Ook de gesprekken in deze super internationale gemeenschap, paters uit Amerika, Brazilië, Frankrijk, Italië, Philipijnen, Fiji eilanden en Indonesië, waren geweldig en interessant.Wat een verbondenheid.
Nogmaals hartelijke dank MSC

AFSLUITING.
Nu we weer thuis zijn is het weer even wennen, maar dat gaat snel hoor.
Maandag hebben we de fietsen schoongemaakt, was wel nodig. Mijn gewone stuur is er weer opgezet en alles is weer bij het oude.
“Op naar een volgende reis?”, vragen velen ons. Wie weet.

Dank voor jullie belangstelling en leuke reacties aan iedereen.

Hartelijke groet van
Herman en Riet